Οι γυναίκες της αρχαίας Ελλάδας είχαν ελάχιστα δικαιώματα σε σχέση με τους άνδρες πολίτες. Δεν μπορούσαν να ψηφίζουν, να κατέχουν δική τους γη ή να κληρονομούν. Η θέση τους ήταν στο σπίτι και σκοπός της ζωής τους ήταν η ανατροφή των παιδιών. Αυτό βέβαια αποτελεί μία γενική περιγραφή και πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη, όταν μιλάμε για τις Ελληνίδες γυναίκες, ότι οι πηγές είναι ελλιπείς και όχι πάντα αμερόληπτες.
Δυστυχώς, πληροφορίες που αφορούν γυναίκες σε συγκεκριμένες πόλεις-κράτη είναι συχνά ανεπαρκείς, ενώ προέρχονται σχεδόν πάντα από άνδρες συγγραφείς. Μονάχα το κύρος και ο ρόλος των γυναικών στην Αθήνα περιγράφονται λεπτομερώς. Ούτε ωστόσο είμαστε σίγουροι για την πρακτική και καθημερινή εφαρμογή των κανόνων και των νόμων που παραμένουν από την αρχαιότητα. Γνωρίζουμε όμως ότι οι γυναίκες στη Σπάρτη αντιμετωπίζονταν λίγο διαφορετικά σε σχέση με τις γυναίκες σε άλλες πόλεις-κράτη. Για παράδειγμα, έπρεπε να γυμνάζονται όπως οι άνδρες, είχαν το δικαίωμα να κατέχουν γη και μπορούσαν να πίνουν κρασί.
Υπήρχαν, όμως, κατηγορίες γυναικών για τις οποίες οι καταγεγραμμένες πληροφορίες είναι λιγότερες σε σχέση με άλλες, όπως οι επαγγελματίες γυναίκες που δούλευαν σε καταστήματα και όπως οι ιερόδουλες και οι εταίρες. Οι κανόνες και τα έθιμα της κοινωνίας που ίσχυαν για αυτές είναι ακόμα περισσότερο ασαφείς σε σχέση με αυτά που ίσχυαν για τις γυναίκες-μέλη οικογενειών πολιτών. Τέλος, σε αντίθεση με τις περισσότερες γυναίκες, ορισμένες κατ’ εξαίρεση, ξεπέρασαν τα όρια της ελληνικής κοινωνίας και απέκτησαν αναγνώριση που διήρκησε στο χρόνο, ως ποιήτριες (η Σαπφώ της Λέσβου), ως φιλόσοφοι (η Αρήτη της Κυρήνειας), ως ηγέτιδες - η Γοργώ η Λακεδαιμόνια, γνωστή για την φράση της "εμείς γεννάμε άνδρες" και η Ασπασία της Αθήνας και ως φυσικοί (η Αγνοδίκη η Αθηναία) και Αστρονόμοι-μαθηαμτικοί (Υπατία η Αλεξανδρινή)
πηγή: Facebook/ Έκφραση ψυχής
