ΦΩΤΟ: iStock

Γιατί δεν θυμόμαστε τίποτα από τότε που ήμασταν μωρά; Νέα έρευνα του Yale δείχνει ότι οι αναμνήσεις μας καταγράφονται από πολύ νωρίς, αλλά κάπου στην πορεία χάνονται.

Τί συμβαίνει λοιπόν με αυτές τις αναμνήσεις και γιατί δεν μπορούμε να τις ανακαλέσουμε;

Αν το σκεφτείς, δεν θυμάσαι τίποτα από τα πρώτα χρόνια της ζωής σου. Κι όμως, εκείνη την περίοδο μαθαίνουμε αμέτρητα πράγματα ως μωρά: να μιλάμε, να περπατάμε, να αναγνωρίζουμε πρόσωπα και αντικείμενα.

Γιατί λοιπόν αυτές οι πρώτες αναμνήσεις φαίνεται να εξαφανίζονται; Μια νέα έρευνα από το Yale υποστηρίζει ότι ίσως τελικά να μην χάνονται εντελώς.

Μέχρι σήμερα, οι επιστήμονες πίστευαν ότι το πρόβλημα βρίσκεται στον ιππόκαμπο, την περιοχή του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνη για τη μνήμη. Θεωρούσαν ότι επειδή ο ιππόκαμπος συνεχίζει να αναπτύσσεται μέχρι την εφηβεία, δεν μπορεί να αποθηκεύσει τις πρώτες μας αναμνήσεις. Όμως, τα νέα ευρήματα δείχνουν ότι ο μηχανισμός της μνήμης λειτουργεί από πολύ νωρίς.

Οι μνήμες είναι εκεί, αλλά…

Οι ερευνητές του Yale έδειξαν σε μωρά, ηλικίας από τεσσάρων μηνών έως δύο ετών, εικόνες νέων προσώπων, αντικειμένων και σκηνών. Αργότερα, τα μωρά έβλεπαν ξανά κάποιες από αυτές τις εικόνες, μαζί με νέες. Παρατηρήθηκε ότι όταν είχαν δει μια εικόνα ξανά στο παρελθόν, την κοιτούσαν για περισσότερη ώρα – μια ένδειξη ότι τους ήταν γνώριμη.

"Όταν τα μωρά έχουν δει κάτι έστω και μία φορά, περιμένουμε να το κοιτάξουν περισσότερο όταν το δουν ξανά", εξηγεί ο Nick Turk-Browne, επικεφαλής της έρευνας.

Με τη χρήση λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας (fMRI) –κάτι ιδιαίτερα δύσκολο σε μωρά λόγω της κινητικότητάς τους– οι ερευνητές μέτρησαν τη δραστηριότητα του ιππόκαμπου την ώρα που τα βρέφη έβλεπαν τις εικόνες. Όσο πιο ενεργός ήταν ο ιππόκαμπος κατά την πρώτη προβολή μιας εικόνας, τόσο περισσότερο χρόνο την κοιτούσε το μωρό όταν την έβλεπε ξανά.

iStock

Αυτή η δραστηριότητα ήταν πιο έντονη στο οπίσθιο μέρος του ιππόκαμπου, την περιοχή που σχετίζεται και με τη μνήμη στους ενήλικες.

Αν οι αναμνήσεις καταγράφονται, γιατί δεν τις θυμόμαστε;

Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι οι πρώτες αναμνήσεις δεν αποθηκεύονται μακροπρόθεσμα και απλώς ξεθωριάζουν. Μια άλλη εκδοχή –την οποία υποστηρίζει ο Turk-Browne– είναι ότι οι αναμνήσεις αυτές μπορεί να υπάρχουν ακόμα, αλλά δεν μπορούμε να τις ανακτήσουμε.

"Η έρευνά μας συνδέεται με πρόσφατα ευρήματα σε ζώα, που δείχνουν ότι η νηπιακή αμνησία ίσως να είναι πρόβλημα ανάκλησης και όχι αποθήκευσης", αναφέρει.

Σε συνεχιζόμενα πειράματα, οι επιστήμονες προσπαθούν να διαπιστώσουν αν τα παιδιά μπορούν να ανακαλέσουν βίντεο από την παιδική τους ηλικία. Τα πρώτα δεδομένα δείχνουν ότι αυτές οι αναμνήσεις ίσως παραμένουν ζωντανές μέχρι την προσχολική ηλικία, πριν αρχίσουν να ξεθωριάζουν.

Και ίσως, κάποια μέρα, η επιστήμη βρει τον τρόπο να τις φέρει ξανά στο φως.

Γράφει ο  Παύλος Κρούστης 

πηγή: esquire.com.gr