«Η ψυχολογία πίσω από μια αδερφοκτονία: όταν η οικογένεια ραγίζει»
Η τραγωδία στη Νέα Πέραμο άφησε πολλούς ανθρώπους με την ίδια ερώτηση: πώς γίνεται δύο αδέλφια, που μοιράστηκαν μια ολόκληρη ζωή, να φτάσουν σε μια τόσο ακραία πράξη;
Δεν υπάρχει εύκολη απάντηση. Κάθε οικογένεια έχει τη δική της ιστορία, τις δικές της πληγές και τα δικά της άλυτα σημεία. Όμως η ψυχολογία μάς βοηθά να φωτίσουμε κάποιους μηχανισμούς που συχνά παραμένουν αόρατοι.
Οι σχέσεις ανάμεσα σε αδέλφια είναι συχνά γεμάτες αγάπη, αλλά και αντιπαλότητες. Ό,τι δεν λύνεται στην παιδική ηλικία — ζήλεια, ανταγωνισμός, συγκρούσεις — συχνά συνοδεύει τα άτομα στην ενήλικη ζωή.
Και τότε, τα χρόνια παράπονα μετατρέπονται σε ένα βάρος που μπορεί να γίνει εκρηκτικό.
Η οικογένεια είναι ο χώρος όπου νιώθουμε πιο δυνατά. Θυμός, απογοήτευση, πικρία, προσδοκίες που δεν εκπληρώθηκαν…
Όταν δύο άνθρωποι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με υγιή τρόπο, τα συναισθήματα αυτά δεν εξαφανίζονται — συσσωρεύονται.
Και κάποια στιγμή, έρχονται στην επιφάνεια με τρόπο που κανείς δεν θα ήθελε.
Η ψυχική υγεία ως αόρατος παράγοντας
Συχνά, πίσω από μια ακραία πράξη κρύβονται προσωπικές μάχες: άγχος, κατάθλιψη, δυσκολία στη διαχείριση θυμού, ακόμη και διαταραχές που δεν έχουν διαγνωστεί.
Άνθρωποι που φαίνονται «λειτουργικοί» μπορεί να κουβαλούν τεράστιο ψυχικό βάρος.
Όταν η πίεση αυξάνεται και δεν υπάρχει υποστήριξη, η πιθανότητα έκρηξης μεγαλώνει.
Υπάρχουν οικογένειες όπου η ένταση, η σύγκρουση ή η συναισθηματική απόσταση αποτελούν καθημερινότητα.
Σε τέτοιο περιβάλλον, η αγάπη μπορεί να συνυπάρχει με βαθιά τραύματα — και μερικές φορές τα τραύματα κερδίζουν.
Πώς μπορούμε να προλάβουμε μια τέτοια τραγωδία;
Η πρόληψη δεν είναι πάντα εύκολη. Όμως υπάρχουν βήματα που μπορούν να κάνουν τη διαφορά:
- Να αναγνωρίζουμε την ένταση όταν εμφανίζεται, όχι όταν είναι πια αργά.
- Να ζητάμε βοήθεια, είτε για εμάς είτε για τα μέλη της οικογένειας που δυσκολεύονται.
- Να δίνουμε χώρο στα συναισθήματα, να μιλάμε ανοιχτά, να ακούμε πραγματικά.
- Να θυμόμαστε πως η ψυχοθεραπεία δεν είναι πολυτέλεια — είναι εργαλείο ζωής.
Πίσω από μια αδερφοκτονία κρύβεται πόνος. Πόνος χρόνιος, βαθύς, συχνά αόρατος.
Η κατανόηση δεν είναι δικαιολογία — είναι ο μόνος τρόπος να μη φτάνουμε ξανά σε τέτοια σημεία.
Κάθε οικογένεια έχει τη δύναμη να αλλάξει τη διαδρομή της, να θεραπεύσει τις ρωγμές της, να ζητήσει βοήθεια όταν χρειάζεται.
Η αληθινή πρόληψη ξεκινά από μία απλή πράξη:
να μην αφήνουμε όσα νιώθουμε να μένουν σιωπηλά.
Αναστασία Τζανετάκου
Υπ. Διδάκτωρ Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
MSc Κλινικός Ψυχολόγος - Παιδοψυχολόγος
Ψυχοθεραπεύτρια CBT Therapy
Συμβουλευτική Παιδιών & Εφήβων
Συμβουλευτική γονέων
Disabled Children Specialist
link: https://www.facebook.com/profile.php?id=100090135201098&locale=el_GR
