18 Νοεμβρίου: «Ευρωπαϊκή Ημέρα κατά της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών»
Η σεξουαλική κακοποίηση των παιδιών είναι μια πραγματικότητα που αφορά όλους τους ανθρώπους, παιδιά κι ενήλικες, ένα είδος κακοποίησης που καλούμαστε να κατανοήσουμε, να συνειδητοποιήσουμε την έκτασή του και να προσπαθήσουμε να το εξαλείψουμε.
Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση διαφοροποιείται σε:
α) αιμομιξία β) παιδοφιλία γ) σεξουαλική εκμετάλλευση δ) παιδική πορνογραφία
Η παιδική σεξουαλική κακοποίηση περιλαμβάνει:
- Τη θωπεία (σεξουαλικά αγγίγματα στα γεννητικά όργανα ενός παιδιού)
- Την υποχρέωση του παιδιού να θωπεύσει τα γεννητικά όργανα ενηλίκου
Τη διείσδυση με οποιονδήποτε τρόπο στο στόμα, στα γεννητικά όργανα ή τον πρωκτό του παιδιού
- Την επίδειξη γεννητικών οργάνων
- Τον αυνανισμό μεταξύ ενηλίκων και παιδιών
- Τη χρησιμοποίηση παιδιών σε πορνογραφική κινηματογράφηση ή φωτογράφηση
- Την έκθεση των παιδιών σε πορνογραφικό υλικό
- Τη συμμετοχή των παιδιών σε πορνογραφικές παραστάσεις
- Την άσκηση πειθούς ή τον εξαναγκασμό των παιδιών να γίνουν μάρτυρες σεξουαλικών πράξεων
- Την ενθάρρυνση ή τον εξαναγκασμό παιδιών στην πορνεία
Πως μπορούμε να καταλάβουμε αν ένα παιδί έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά;
Σωματικές ενδείξεις: Μώλωπες, δυσκολία στο περπάτημα, δυσκολία να καθίσει, πόνος κατά τη διάρκεια της ούρησης, πόνος στη στομαχική και γεννητική περιοχή, κνησμός, αιμορραγία, υγρά ή ευαισθησία στις ιδιαίτερες περιοχές, σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα (π.χ βλεννόρροια), εφηβική εγκυμοσύνη. Παιδιά που έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά μπορεί να κάνουν παράπονα για σωματικές διαταραχές όπως πονοκεφάλους και στομαχόπονους, οι οποίες δεν οφείλονται σε οργανικά αίτια. Πρόκειται για εσωτερίκευση του τραύματος της κακοποίησης.
Άλλες ενδείξεις στη συμπεριφορά των παιδιών, που μπορεί να υποδηλώνουν σεξουαλική κακοποίηση είναι:
- Η παλινδρόμηση σε συμπεριφορές μικρότερης ηλικίας π.χ. πιπίλισμα του δακτύλου, δάγκωμα νυχιών, νυχτερινή ενούρηση ή εγκόπριση το τραύλισμα, η εμφάνιση κάποιου τικ
- Η ξαφνική αύξηση ή μείωση της όρεξης. Στην περίπτωση της βουλιμίας, το παιδί παίρνει βάρος για να "κρύψει" το σώμα του
- Ο υπερβολικός φόβος χωρίς να υπάρχει προφανής λόγος. Φόβος του παιδιού να βγει από το σπίτι ή το δωμάτιο. Φόβος για συγκεκριμένα άτομα και τοποθεσίες
- Ο έντονος φόβος και η άρνηση για αλλαγή πάνας
- Ο φόβος του παιδιού να πάει στο κρεβάτι, οι εφιάλτες, οι νυχτερινοί τρόμοι
- Η ανικανότητα του παιδιού να εμπιστευθεί, η συστολή, η μυστικοπάθεια, η απομόνωση
- Η απομάκρυνση από γονείς και φίλους
- Η Κατάθλιψη
- Η ασυνήθιστη σεξουαλική επίγνωση ή συμπεριφορά
- Ο υπερβολικός αυνανισμός
- Η επιθετικότητα, ο θυμός, η εχθρικότατα. Το κακοποιημένο παιδί στρέφει το θυμό και την οργή του σε άλλα πρόσωπα καθώς συνήθως φοβάται να τα εκφράσει στο δράστη
- Το αίσθημα ντροπής για το σώμα του. Δεν θέλει να αλλάζει τα ρούχα του μπροστά σε άλλους.
- Μπορεί επίσης να εκφράσει και αντίθετη συμπεριφορά αγγίζοντας παιδιά κι ενήλικες με ανάρμοστο τρόπο.
- Οι δηλώσεις πως το σώμα του είναι βρώμικο ή έχει κάποια βλάβη
- Το υπερβολικό πλύσιμο ή η αδιαφορία για την υγιεινή του (Νικολαΐδης, 2014). Η παραμέληση της υγιεινής του σώματος
- Το αίσθημα ενοχής. Αναλαμβάνει λαθεμένα την ευθύνη της πράξης του δράστη. Αισθάνεται ότι φταίει εκείνο, κάτι που συχνά φροντίζει να του επιβεβαιώσει και ο θύτης
- Τα προβλήματα στο σχολείο. Η άρνηση να πάει στο σχολείο και κάποιες φορές η πτώση της σχολικής επίδοσης
- Η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά ως συνέπεια της ντροπής και της ενοχής που αισθάνεται το παιδί
- Οι αυτοτραυματισμοί, η αυτοκτονική συμπεριφορά, η κατάχρηση ουσιών, οι παραβατικές πράξεις ή η τάση εγκατάλειψης του σπιτιού, όταν πρόκειται για εφήβους
Τι πρέπει να ξέρουν τα παιδιά:
- Το σώμα μου είναι δικό μου και δεν έχει κανείς δικαίωμα να του κάνει κακό
- Έχω δικαίωμα να λέω όχι σε πράξεις και συμπεριφορές, που με ενοχλούν ή με μπερδεύουν
- Οι γονείς μου πρέπει πάντα να γνωρίζουν που βρίσκομαι και με ποιον
- Δεν ακολουθώ κάποιον που δεν γνωρίζω και δεν πλησιάζω αυτοκίνητα με αγνώστους
- Κανένα μυστικό δεν πρέπει να με κάνει να φοβάμαι ή να ντρέπομαι
- Υπάρχουν άνθρωποι που μπορώ να εμπιστευτώ και να με βοηθήσουν όπως οι γονείς μου, οι δάσκαλοί μου
- Θυμάμαι τον αριθμό 1056 για να ζητήσω βοήθεια ή συμβουλή απ' όπου κι αν βρίσκομαι χωρίς να χρειάζομαι χρήματα
Αναστασία Τζανετάκου
MSc Κλινικός Ψυχολόγος
Ψυχοθεραπεύτρια CBT Therapy
Συμβουλευτική Παιδιών & Εφήβων
Συμβουλευτική γονέων
Disabled Children Specialist
Master Life Coach
link:https://www.facebook.com/profile.php?id=100090135201098&locale=el_GR
