ΓΚΙΟΤΣΑΛΙ - ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΑΓΙΟΔΗΜΗΤΡΙΩΤΩΝ
Το ακατοίκητο χωριό Γκιότσαλι βρίσκεται σκαρφαλωμένο στη δυτική πλευρά του Πάρνωνα, στις πλαγιές του βουνού "Μπουτσούρη", σε ένα υψόμετρο 750μ, απόστασης περίπου 9 χλμ από τον Άγιο Δημήτρη Ζάρακος.
Λέγεται ότι πρωτοκατοικήθηκε από Ηπειρώτες και Κρητικούς, που διωγμένοι από τους Τούρκους, το 1500 μΧ, κατέφυγαν εκεί για να σωθούν, κατασκευάζοντας τα πρώτα υποτυπώδη σπιτάκια τους, δημιουργώντας συνάμα και εκτρέφοντας τις στάνες τους.
Η ονομασία του, κατά πάσα πιθανότητα, προέρχεται από σύνθεση των δύο Τουρκικών λέξεων: goz = οφθαλμός (θέα) + Αλή. Δηλαδή στην κυριολεξία της η λέξη ερμηνεύεται ως: "Η θέα του Αλή".
Στην απογραφή των Ενετών ( 1790 ), απαριθμούσε 58 οικογένειες, με συνολικό αριθμό κατοίκων 204.
Μετά την Επανάσταση του 21, χτίστηκαν δίπατα σπίτια και το χωριό μεγάλωσε, φθάνοντας στη μεγαλύτερη ακμή του το έτος 1889, όπου αριθμούσε 700 κατοίκους.
Στη συνέχεια άρχισε να παρακμάζει, αφού οι κάτοικοί του εγκαταστάθηκαν σιγά - σιγά στον Άγιο Δημήτρη Ζάρακος, χρησιμοποιώντας το χωριό μόνο ως τόπο κατοικίας τους κατά την Καλοκαιρινή περίοδο, στο οποίο ανέβαιναν με τα ζωντανά τους.
Μετά το έτος 1960, εγκαταλείφθηκε ολοσχερώς και ερήμωσε.
Πηγαίνοντας σήμερα κάποιος στο χωριό, θα συναντήσει τα ερειπωμένα πλέον πετρόχτιστα σπίτια του με τα όμορφα πελεκητά αγκωνάρια, τις ωραίες τοξοτές καμάρες και τα τεράστια ισόγεια και υπόγεια μέρη τους τα οποία χρησίμευαν για αποθήκευση γεωργικών προϊόντων, ειδικά τυριών.
Επίσης θα συναντήσει δύο παλαιές εκκλησίες, τη μία πριν το χωριό, τον Άγιο Παντελεήμονα, όπου βρισκόταν και το κοιμητήριο, και την άλλη, τον Αγιώργη, εντός του χωριού, χτισμένη από τα χρόνια της Τουρκοκρατίας, το δε καμπαναριό της οικοδομημένο το έτος 1852, από τον "Μαστροπανταζή", όπως αναφέρει και η σχετική επιγραφή.
Η παράδοση επίσης αναφέρει ότι στις 08 - 09 -1825 ο Θ. Κολοκοτρώνης περνώντας απ' εκεί, πηγαίνοντας προς Κρεμαστή προκειμένου να στήσει το αρχηγείο του για να χτυπήσει τον Ιμπραήμ, στάθηκε κι άναψε ένα κεράκι στη Χάρη του, ζητώντας ταυτόχρονα και τη βοήθειά του. Από τις 7 άλλοτε πλούσιες πηγές του χωριού, σώζεται μόνο μία, το νερό της οποίας σήμερα διοχετεύεται σε μία μικρή δεξαμενή και χρησιμοποιείται για να δίνει ζωή στην εναπομείνασα χλωρίδα (τρεις μουριές και δύο μεγάλοι πλάτανοι ) καθώς και στην άγρια πανίδα της περιοχής, αλλά και στις κότες και τα σκυλιά του Χαράλαμπου Θεοδωρακάκου, που συνεχίζοντας την παράδοση των προγόνων του, σε καθημερινή σχεδόν βάση επισκέπτεται το αγαπημένο του χωριό Γκιότσαλι, διανυχτερεύοντας πολλές φορές μάλιστα εκεί, φροντίζοντας συνάμα και τα αγαπημένα του ζωάκια, και συντηρώντας ό,τι έχει απομείνει ακόμη όρθιο!
Όλες οι αντιδράσεις:
3434
