Τις δύο αυτές σπηλιές τις συναντάμε στο μέσον περίπου της διαδρομής, Κρεμμύδι -
Αριάνας, εκατό περίπου μέτρα αριστερά πάνω, όπως πηγαίνουμε προς Γέρακα, στα κράσπεδα των βράχων.
Ονομάστηκαν έτσι διότι όπως λέγεται εκεί έμενε, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, ο Σελή - Βαράς, κατ' άλλους ο Αλής.
Μετά την απελευθέρωση, περιήλθαν στη δικαιοδοσία δύο αδερφών, Κουλουραίων, στον Λαμπροκοντό (προπάππο του Ντίνου Κουλούρη) η κάτω (στην εικόνα μας η πάνω), και στον αδερφό του Αγγελή η άλλη.
Στ' αδέρφια αυτά ανήκε επίσης κι όλη η γύρω περιοχή με τα χωράφια της, 32 στρέμματα περίπου, που ένα μέρος της ακόμη και σήμερα ανήκει στους απογόνους των αδερφών αυτών.
Μετέπειτα, έως και τα πιο πρόσφατα χρόνια, συνέχισαν να χρησιμοποιούν τις σπηλιές ως χειμερινά μαντριά, οι πρόγονοι (παππούς και πατέρας) του Ντίνου και στη συνέχεια ο ίδιος ο Ντίνος με τ' αδέρφια του. Μάλιστα υπήρχε και μονοπάτι που συνέδεε την περιοχή με τα Κοντέικα Αριάνας, μέσω της βουνοκορφής "Τρουμπουλεκάνας", του οποίου μέρος του είναι ακόμη και σήμερα ευδιάκριτο.
Λίγο πιο πάνω-δεξιά απ' αυτές, βρίσκεται και μία άλλη σπηλιά με μικρό μεν στόμιο αλλά μεγάλο βάθος, που μάλιστα λέγεται ότι στο εσωτερικό της υπάρχουν λεκάνια με νερό, η ονομαζόμενη "Γαϊδουροστέλλα".
Αυτό από μόνο του αποδεικνύει το πλήθος των σπηλαίων, όπως έχω αναφέρει και περιγράψει στο σχετικό βιβλίο μου, που έχει έχει τόσο η στενή όσο κι η ευρύτερη περιοχή του Κρεμμύδι.
