"Έρως ανίκατε μάχαν,
Έρως, ός εν κτήμασι πίπτεις" ψάλλει ο Χορός στην "Αντιγόνη", όταν φεύγει ο Αίμονας. Ανίκητος.
Όσο και να τον περιφρονούμε, όσο κι αν δειλιάζουμε και αρνούμαστε τη δύναμή του, αυτός είναι πάντα εκεί. Και νικά σε μάχες φυλετικές, εθνικές, θρησκευτικές, ηλικιακές...
Η σπουδαιότερη μάχη όμως που κερδίζει είναι η μάχη με το θάνατο.
Διαβάζουμε, ταξιδεύουμε, δημιουργούμε τέχνη, για να ξεπεράσουμε την οδύνη της ερημιάς μας.
Και νάτη εκεί η ερωτική εμπειρία να υπόσχεται τη λύτρωση... Ναι!
Είμαι πεπεισμένη ότι ο Έρωτας νικά το θάνατο. Αν αρρωστήσεις, να ερωτευτείς!
Αυτό μόνο να κάνεις. Και θα ζήσεις. Γιατί το αντίδοτο του θανάτου είναι ο έρωτας.
Κάτι γίνεται με τα κύτταρά μας, οι ορμόνες μας επαναλειτουργούν, το δέρμα μας γίνεται φωτεινό και το γέλιο μας γάργαρο.
Ερωτεύσου καλό μου! Τώρα που μπορείς...
